عقل و فکر و زبان

خدایت که دادست عقل و زبان

مکن باز بر حرف نا حق دهان

اگر این دو با فکر توام شوند

ز قید و تعصب رها ار شوند

شود بنده آزاد و آ نجا رود

ز هر جا که گویی فراتر رود

ولی ار تو باشی مقید به مقید

فرومانی گر باشی عمر و چه زید 

  

ره راست بخشندگی و نکوکاری است 

 ز هر چه که گویی ز آن بهتر است 

ولی فحش و قتل و ستم 

ز آنچه که گویی از آن بدتر است 

 

محمد رضا نکویی 


یا بنی اسرائیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم و انی فضلتکم  علی العالمین 

سوره بقره / آیه 47   


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد