آرزو داشتمی تا که بیابم راهت
از ره راست شوم وارد آن درگاهت
از ازل تا به ابد حمد و ثنایت گوئیم
چون که هستیم در عالم همگان مهمانت
من به هر جا که نگرم چهره تو می بینم
زانکه از تو به جهان گشته عیان آثارت
چه نکو ساخته ای عالمیان اخترکان
عقل حیران بود از کار و چنین ابداعت
همگان ار دل و جان از نعمت بهره بریم
هم از این آب و از این خاک و از این اشجارت
خاک و آبی تو دهی.جمله از آن بهره برند
به به از قدرت و این شوکت و این جلالت
نه نیازی به نماز نه بطاعت داری
این بزرگی عظامت بود از اشرافت
رزق روزی دهی خلق از آن بهره برند
به یقین رسم ره تو بود از احسانت
این چنین سفره گسترده ندیدست کسی
همه حیران شده در حسن چنین اعمالت
از چه رو ما ز تو گشتیم جدا در عالم
تو دانی که همه هستند بسی شیدایت
بارالها تو در این راه بده توفیق
که موفق شوم باز بگردم پیشت
ای نکوئی که امیدت همه خالق باشد
و یقین دار که بود در همه جا همراهت
محمدرضا نکویی
و لیست التوبه للذین یعملون السیئات
نساء/آیه 18