ای که گو یی من مسلمانم روز شب هم نماز میخوانم
تو برو راه راست بجوی خلق و خویت به آب پاک بشوی
بی خرد بوده ای و نادانی چون ره راست را نمی دانی
دین به تو گفته است عمل بکنی غافلی گر عمل نکنی
ره راست بخشندگی بگو کاری است ولی فحش و ظلم و ستم خود جفاکاری است
عمل صالح است حاصل اسلام به همه گویم و کنم اعلام
چون ره راست را نمیدانی پس چرا تو نماز می خوانی
ره راست رفتن وظیفه همه است همانند آب و غذا خوردن است
به عمرت اگر که نخوانی نماز ره راست رفتی به خواندن نداری نیاز
عالم و جاهلی یکی باشد گر که در آن عمل نمی باشد
خداوند ما کی غضب می کند کرا کرده گمراه و بد می کند
نه مسلمان و نه که دین داری مردمان را اگر بیازاری
شعر از: محمد رضا نکویی
گر کنی خدمتی به خلق حدا ز آتش آخرت شوی تو جدا
ار نیازاری به دنیا هیچ کس بوده باشی تو به عمرت حق پرست
دوستی با مردم دانا بکن تو به عمرت شیطنت هرگز مکن
عمل هر کسی معرف اوست خرد و بی خرد نشانی از اوست
عالم از جاهلی هویدایست زین دو خصلت نشانی پیدایست
حال اگر تو خرد داری بده تشخیص ورنه بی خردی
شعر از: محمد رضا نکویی