اندر کف مردمان آزاد
نبود گره ای که وانگردد
هرگز قد راست قامتان تاریخ
در زیر فشار خم نگردد
محمد رضا نکویی
یا ایها الناس انا خلقنا کم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عندالله اتقکم
سوره حجرات / آیه 13
نیست مخلوق از خدا هرگز جدا
از ازل دادست او این را ندا
در سرشت تو وجود من بود
گر نباشم من وجودت کی بود
تو به من هرگز نداری دسترس
من جدا هرگز نیم از هیچ کس
رهنمودت کرده ام در زندگی
در حیات خود کن از من بندگی
گر که خواهی بوده باشی در جهان
از زبان و دست مردم در امان
آنچه دادست او به تو.تو هم بده
تا که باشی دور از هر نوع بزه
دانش و بینش ز ما رفته برون
حقه کینه شد به جای آن درون
خلق عالم نیستند از حق جدا
جسم انها مختلف روح از خدا
چون چنین است دشمنی با هم خطا
راه حق عشق است و نیکی و وفا
محمدرضا نکویی
مومن آن است که حاجت نبرد جز به خدا
گر کند رو به کسی نیست دگر بنده خدا
آنچه خواهی تو برو سوی خدا
تا نگردی از خدای خود جدا
او همیشه با تو است این را بدان
تا تو را یاری دهد هر جا که باشی نا توان
حاجت از مرده طلب کردن خطاست
این خودش شرک است و نوعی از بلا
محمدرضا نکویی
الله الذی خلق السموات و الارض فی سته ایام ثم استوی علی العرش ما لکم من دونه من ولی ولا
شفیع افلا تتذ کرون
سوره سجده / آیه 4